Pomagaj osobom w skrajnym ubóstwie

Przez ostatnie trzydzieści lat ponad miliard osób wydostało się ze skrajnego ubóstwa. Jednak pandemia COVID-19 zakończyła ten pozytywny trend. W 2020 liczba ludzi żyjących w skrajnym ubóstwie powiększyła się o 70 milionów i sięga już około 700 milionów osób. Co oznacza, że jedna na dziesięć osób na świecie żyje w skrajnym ubóstwie - za mniej niż 9 złotych ($2.15) dziennie. Miliony ludzi - prawie wszyscy z krajów o niskich dochodach - umierają każdego roku z powodu możliwych do uniknięcia i uleczalnych chorób, takich jak gruźlica, malaria i biegunka. Kolejne miliony dotyka depresja i stany lękowe.

Dołącz do grona darczyńców

Darowizny skutecznie pomagają

Darowizny wykorzystane w odpowiedni sposób przynoszą ogromną ulgę dla osób żyjących w ekstremalnej biedzie. Wiele osób zakłada, że fundacje charytatywne nieszczególnie różnią się między sobą. Badania pokazują jednak, że najlepsze fundacje działają nawet 100 razy skuteczniej niż te przeciętne. Dzieje się tak z dwóch powodów:

1. Pieniądze mogą zmienić więcej w uboższych krajach

Większość osób zgadza się z tym, że życie każdego człowieka jest tak samo warte uratowania, niezależnie od tego gdzie ten człowiek mieszka. A pomaganie w uboższych krajach może być “tańsze” niż w krajach zamożnych.

W 2018 według Brytyjskiej organizacji Financial Times Stock Exchange, Polska dołączyła do kategorii krajów rozwiniętych jako pierwszy kraj z post-soieckiego bloku[]. Jesteśmy 22 największą gospodarką na świecie[]. PKB polski jest 6 razy większe niż PKB Kenii i o 52 razy większe niż PKB Malawi[]. Przeciętna miesięczna polska pensja (4000zł) pozwoliłaby przeżyć pięcioosobowej rodzinie w Kenii przez rok[].

Dzięki tej różnicy, możliwe jest osiągnięcie niesamowitych wyników niewielkim kosztem. Za niecałe 5 zł można dostarczyć leki przeciwpasożytnicze dla dzieci w szkołach[], a za około 20 zł możliwe jest przekazanie siatki chroniącej przeciw komarom przenoszącym malarię[].

2. Sposoby pomocy w krajach uboższych zostały sprawdzone naukowo

W 2019 roku, trzech ekonomistów (Esther Duflo, Abhijit Banerjee, Michael Kremer) otrzymało Nagrodę Nobla za swoją pracę naukową na temat skutecznego zwalczania ubóstwa[]. Przez dwie dekady, przeprowadzili oni serię eksperymentów i porównywali jak różne sposoby pomocy wpływają na zdrowie, edukację i zamożność osób mieszkających w krajach rozwijających się. Ich podejście opera się na rozbiciu problemów na mniejsze, konkretne pytania, a następnie znalezieniu odpowiedzi poprzez randomizowane kontrolowane badania. Przykładem może być próba odpowiedzenia na pytanie co najbardziej wpływa na frekwencję szkolną dzieci lub jakie interwencje najskuteczniej przeciwdziałają konkretnej chorobie.

Zadbanie o zdrowie jest skuteczną formą pomocy

Przykładowo, J-PAL Poverty Action Lab, organizacja badawcza ze słynnego MIT (Massachusetts Institute of Technology), porównała wyniki różnych działań mających na celu zwiększenie frekwencji szkolnej dzieci. W tym celu przeanalizowano 58 randomizowanych badań z 28 krajów Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej[].

Wyniki pokazały miażdżącą różnicę w efektywności różnych form pomocy. 100 dolarów przeznaczone na ufundowanie darmowych mundórków szkolnych zaowocowało dodatkowymi 0.09 latami nauki. Przeznaczenie 100 dolarów na stypendia szkolne zwiększyło frekwencję o 0.15 roku. Natomiast 100 dolarów zainwestowane w programy odrobaczania dzieci przyniosło aż 11.9 dodatkowych lat nauki. Ta sama kwota jest w stanie przynieść wyniki 80- a nawet 100-krotnie lepsze. W końcu mundurki czy stypendia nie mają znaczenia, kiedy dzieci nie mogą chodzić do szkoły z powodu chorób.

Jak mierzyć efektywność działań przeciw ubóstwu?

W oparciu o te i wiele innych projektów badawczych, niezależne instytuty badawcze, takie jak GiveWell, badają zarówno środki pomocy, jak i poszczególne organizacje pomocowe pod kątem ich skuteczności i opłacalności. Opieramy nasz wybór fundacji dostępnych na platformie na tych badaniach.

GiveWell nie skupia się wyłącznie na danych finansowych, takich jak ocena kosztów administracyjnych lub kosztów pozyskiwania funduszy. Zamiast tego przeprowadzane są dogłębne badania, aby określić, jakie wyniki osiąga dany program (pod względem uratowanego życia, poprawy życia itp.) w przeliczeniu na wydanego dolara.

Metodologia GiveWell:

  1. Niezależne dowody
    Podczas oceny brane są pod uwagę niezależne badania programów charytatywnych, celem poznania ich skuteczności.
  2. Modelowanie efektywności kosztowej
    Tworzone są dogłębne modele do analizy efektywności kosztowej organizacji charytatywnych. Udoskonalane są w trakcie procesu oceny organizacji charytatywnych, w oparciu o ich budżet i monitoring, aby oszacować wpływ w przeliczeniu na wydanego dolara.
  3. Wywiady i wizyty na miejscu
    Przeprowadzane są obszerne wywiady z pracownikami organizacji charytatywnych podczas wizyt organizacje charytatywne w terenie, aby przyjrzeć się ich pracy.
  4. Przegląd budżetu
    Dokonywany jest przeglądu wydatków organizacji charytatywnych w przeszłości i prognozowane są ich przyszłe wydatki, aby lepiej zrozumieć osiągnięcia i oczekiwany wpływ.
  5. Dane organizacji charytatywnych
    Organizacje charytatywne udostępniają danych ukazujące, jak dobrze ich programy docierają do beneficjentów, aby lepiej mierzyć ich skuteczność.
  6. Bieżące przeglądy
    Nieustannie oceniana jest praca, postępy i plany na przyszłość rekomendowanych organizacji charytatywnych. Jeśli organizacja charytatywna nie spełnia już kryteriów, rekomendacja jest usuwana.